در اینکه محسن نامجو از استعدادهای خدادادی بهره دارد شکی نیست، اما در این که خدا لابلای این استعدادهای ریز و درشت و کوچک و بزرگ که بهش عطا کرده، عقل هم به اندازه کافی در سبد کالا برایش گذاشته، میان علماء اختلاف نظر وجود دارد.
ساختار شکنی در دوره ی حاضر و با شرایط موجود، متقاضی و حمایت کننده زیاد دارد، اما از هول "شکستن ساختار" در دیگ "نامربوط گویی" افتادن بحث دیگریست. به نظر میرسد آقای نامجو با چوب و چماق و قفل فرمان و هر چیز دیگری که دم دستش بوده, به جان ساختار بی پناه افتاده و تا جایی که می خورده زده و حالا بازهم دلش خنک نشده و این بار یک جورهایی به جان خودش افتاده.
زیاده روی می کنی برادر. اندازه نگه دار که اندازه نکوست!
احتمالا دقیقا متوجه منظورم می شوید. احیانا اگر متوجه نشدید یک سری به آخرین کارهایش بزنید.