استقلال آری. وابستگی نه!

   هر روز که بزرگ تر می‌شی یا پیرتر می‌شی سروکلٌه نیازهای جدیدی تو وجودت پیدا می‌شه. نیازهایی که روز به روز از نوع جسمی به روانی تغییر ماهیت می‌دن و همین جای قضیه‌است که کار رو سخت تر می‌کنه و به این ترتیب هر روز وابسته‌تر و وابسته‌تر می شی تا اینکه یه روزی می‌رسه که باید با خودت خلوت کنی و فکری به حال مهمونهای ناخوانده ای که هر لحظه داره به تعدادشون اضافه می‌شه بکنی. احساس وابستگی احساس خوبی نیست. شبیه حس زندانه. اما خلاص شدن از وابستگیها به قدرت و اراده قوی نیاز داره که هر کسی به اندازه کافی ازش بهره‌مند نیست. اما همین که میدونیم انگل وابستگی وجود داره و داریم باهاش همزیستی مسالمت آمیز می‌کنیم و گاهی هم یه جورایی به سازش می‌رقصیم ولی وجودش رو و اینکه مخرب هست  قبول داریم یعنی کلی جلو هستیم و هنوز امیدی هست.