بعداز مدتها که به دلایلی که برای خودم هم نامعلومه کم پیدا بودم و این طرفها آفتابی نمی‌شدم، بالاخره برگشتم. می‌دونم که رسم عرض تبریک سال نو رو به عنوان یک وبلاگ‌نویسی که اینجا چند تایی هم دوست پیدا کرده به جا نیاوردم. اما اصلا فکر نکنید پشیمونم، چون اولاً: همه وبلاگهای دیگه کلی بهتون تبریک گفتن و تعارف براتون تیکه پاره کردن.
دوماً: من به عنوان یک بیرون از حصار حتی می تونم تبریک عید رو هم نگم. منظورم اینه که اگه دلم نخواد حتی می تونم فرا رسیدن سال نو رو هم تبریک نگم چون بیرون از حصارم.
حالا که فهمیدین چه موجود خود خواهی هستم و احتمالاً همون چند تا دوستی رو هم که داشتم از دست دادم بذارید این اول سالی یک توصیه‌ای بهتون بکنم. می خوام بگم که اصولاً "مهم نیست کی می‌گه، ببین چی می‌گه".
مثلاً همین طرح شعار سال به نظر من طرح خیلی خوب و اجراییه. منظورم اینه که حالا شما مجبور نیستید یه شعار احمقانه مثل "همت مضاعف،کار مضاعف" که توش خبری از "بهره وری و راندمان مظاعف" نباشه و آدم رو یاد تراکتور یا دور از جون چهارپای بارکش می‌اندازه،انتخاب کنید. اما واقعاً این که هر کسی به فراخور حال خودش برنامه‌های سال آتی رو در قالب یه شعار که همیشه جلوی چشم آدم و دم دست و تو ذهن و البته گاهی هم رو مخ آدم باشه در بیاره،ایده بدی نیست.
درسته اینا کلاً "چیز" هستند و خودشون هم همیشه در حال تقلید یواشکی و بدون کپی رایت هستند(با "اینا" که حتماً آشنایی کامل دارید)، اما ایده خوب، خوبه دیگه.
خلاصه سرتون رو درد نیارم. همه این پر چونگی‌ها واسه این بود که پز بدم که برای امسالم یه شعار پیدا کردم . اولاً دلتون بسوزه، دوماً شما هم اگه دوست دارید تا دیر نشده این کار رو بکنیدکه کاریست بس نیکو.
سلام چه جوری وبلاگ نسوان مطلقه معلقه که فیلتر شده را باز کنم؟
با بعضی از فیلتر شکنها باز می شه.