افق

زکات خواندن وبلاگ، دادن فیدبک به نویسنده است! لطفا خواننده خاموش نباشید.

افق

زکات خواندن وبلاگ، دادن فیدبک به نویسنده است! لطفا خواننده خاموش نباشید.

سرعت عمل یا آی- کیو؟

       ریموت در را فشار می دهم، در آرام آرام و با قرو قمیش همیشگی شروع به باز شدن می کند. از آنجا که از بچگی همیشه عجله داشته ام از فرصت استفاده می کنم و تا باز شدن کامل در از پل بالا می آیم و چرخهای جلوی ماشین را از چارچوب در رد می کنم. بعد که از بازشدن در اطمینان حاصل کردم با آرامش دگمه ریموت را دوباره فشار می دهم تا در بسته شود. چند لحظه طول می کشد تا با این سیستم ذهنی هندلیم متوجه دسته گلی بشوم که به آب داده ام. یک جفت دروازه آهنی مثل دو آرواره اژدها در حال بلعیدن من و ماشین هستند و بنده با همان هوش و استعداد خدادادی که قبلا هم وصفش را برایتان گفته ام مانده ام این وسط. همه اینها را گفتم که شما فقط این صحنه را تصور کنید: 

 

     آدم خودش ریموت را فشار بدهد که در بسته شود، بعد خودش هول بکند بعد هم پایش را روی گاز فشار دهد تا بلکه بتواند از مهلکه فرار کند و با سرعت روی رمپ سراشیبی پارکینگ به سمت ماشین همسایه های بخت برگشته از همه جا بی خبر بتازد و ....        و همه این کارها را بکند اما دگمه ریموت را برای بار سوم فشار ندهد تا در باز شود. 

پی نوشت: نگران نباشد به خیر گذشت. هرچه آی کیوی پائینی دارم در عوض سرعت عملم بالاست!

نظرات 2 + ارسال نظر
زیبا شنبه 15 مرداد 1390 ساعت 14:51

سلام
اگه دکمه را دوباره میزدی فقط بسته شدن در متوقف می شد.
من که فکر میکنم اینجوری باشه.

صبا سه‌شنبه 8 شهریور 1390 ساعت 10:09

وقتی جلوی چشمی گرفته بشه در ثابت میمونه و حرکت نمیکنه !!!!!!! هر چقدرم که دکمه رو بزنی !!!!!!!!!!

پس لابد چشمی در ما خرابه!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد