شایسته سالاری

    فکر نمی‌کنم هیچ جای دنیا به اندازه مملکت ما در بحث کاریابی، پارتی بازی رواج داشته باشد. بعد گذشت ۴-۵ سال شاغل بودن در بخش دولتی، هنوز هم هضم کردن بعضی از مسائل برایم مشکل است. هنوز هم دوستانی که از دانشگاههای معتبر در رشته های فنی فارغ التحصیل شده اند از من تاریخ آزمون های ورودی شرکتمان را جویا می شوند تا از یوغ استثمار شرکتهای خصوصی با آن سیستم کاری و حقوق دهی کذایی رها شوند. در حالی که هر روز در محیط کارم با آدمهایی سروکار دارم که از رشته های بی‌ربط و از دانشگاههای دارقوزآباد مدرکی گرفته اند و با پارتی وارد سیستم شده اند و ۲-۳ برابر دوستان با سوادم هم حقوق می گیرند و فَک و فیسِشان هم دنیا را گرفته است.  

   خلاصه من که هنوز نتوانسته ام با این موضوع کنار بیایم، لابد تا زمان بازنشستگی هم باید شاهد باشم و دم نزنم.